Είμαστ’ ακόμα ζωντανοί

 Είμαστ’ ακόμα ζωντανοί

Είμαστ’ ακόμα ζωντανοί

όσο υπάρχουν άνδρες

κι όσο δεν θα υπόσχονται

πετραχήλια και χάντρες.

Είμαστ’ ακόμα ζωντανοί

έχουμ’ ελπίδα ακόμα

να λέμε δεν μας τρίβουνε

την μούρη μας στο χώμα.

Είμαστ’ ακόμα ζωντανοί

με το μεγάλο ΟΧΙ

αφού λεν θα ξεφύγουμε

απ’ τ' Άλεξ την απόχη.

Ελπίζουμε εις τον Θεό

σ’ ένα μεγάλο θαύμα.

που θα σωθούμε όλοι μας

από αυτό το τραύμα.

Ελπίδες έχουμε πολλές

καθώς και Πατριώτες

που θα φανούν αντάξιοι

της χώρας στρατιώτες.

Μας πρόδωσαν

Το έγκλημα παράγινε

τα μίση μεγαλώσαν

κι ακόμη μία μαχαιριά

προχτές αυτοί μας δώσαν.

Ήρθανε σαν κατακτητές

κι όχι να κυβερνήσουν

λες κι ήταν ξένη η χώρα μας

για να την κατακτήσουν.

Μας πρόδωσαν όλοι αυτοί

που τους εμπιστευθήκαμε

και τώρα σαν σε φυλακή

νοιώθουμε πως εμπήκαμε.

Που τους βρήκες;

Αλέξη μου, που τους ψάρεψες

τους υπουργούς τζιμάνια

που είχε ο τόπος για να δει

για χρόνια και ζαμάνια.

Που βρήκες τόσους «έξυπνους»

και τόσες καμαριέρες

που άλλος τραβά για Σάλωνα

κι άλλος πάει στις Σέρρες.

Που βρήκες τους καθηγητές

της φάπας και αγνοίας

που βρήκες τόσους σύντροφους

αυτής της συμπαιγνίας.

Όχι άλλα γιατροσόφια Ο άρρωστος δεν γίνεται καλά με γιατροσόφια θέλει γιατρό και φάρμακα γνήσια ναν’ κι ατόφια. Όταν με ίδια φάρμακα αυξάνεται τις δόσεις όλους τους κακομοίρηδες με μιάς θα τους σκοτώσεις. Γι’ αυτό άσε άλλον γιατρό για να μας θεραπεύσει και όχι όπως εσύ να ‘ρθει να μας «ιππεύσει». Τέλος πιά στα πειράματα τέλος στα παραμύθια εσύ ψάχνεις συνένοχο κι όχι για μας βοήθεια. Γι’ αυτό πάρ’ ένα κότερο και φύγε κόστα, κόστα ή φύγε μ’ ελικόπτερο σαν το Παλαιοκώστα. κόστα = ξηρά δίπλα στην θάλασσα κόστα – κόστα = παραλιακά. ΡΩΜΗΟΣ