ΑΧ ΑΝΘΡΩΠΕ
Σε είδα
χθες που έκλαιγες
πάλι εις τα
σκαλιά
μα δεν
άκουγα τίποτε
ανάσα ούτε
μιλιά.
Στα δυό σου
χέρια τύλιξες
το πρόσωπο
με τρόπο
και σ’ είδα
να σηκώνεσαι
δύσκολα και
με κόπο.
Τα δάκρυά
σου στάζανε
στις πλάκες
του πεζοδρόμου
και
φαίνονταν στο πρόσωπο
τα
αισθήματα του τρόμου.
Καημένε
πόσα τράβηξες
και πάλι
συνεχίζεις
σ’ αυτόν τον
κόσμο πού ‘μαστε
τίποτε μην ελπίζεις.kilkiswebtv
Δεν υπάρχουν σχόλια