ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ Ο ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ ΑΝΤΙ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ

Πρὶν ἀλλὰ κυρίως μετὰ ἀπὸ τὴν ψευτοσύνοδο τῆς Κρήτης τέθηκαν ἀπὸ ἱερεῖς, μοναχοὺς καὶ λαϊκοὺς, ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ ἀνησυχοῦσαν καὶ πόναγαν γιὰ τὴν Πίστη καὶ τὴν Ἐκκλησία, πολλὰ ἐρωτήματα στοὺς Ἐπισκόπους, τὰ ὁποῖα ὅμως ποτὲ δὲν ἀπαντήθηκαν. Ἀφοῦ λοιπὸν δὲν ἀπαντοῦν οἱ Ἐπίσκοποι, παρὰ μόνο ἀρκοῦνται σὲ εὐλογίες τῶν ἰδίων γενείων, τὴν ἀπάντηση στὰ ἀκόλουθα ἐρωτήματα θὰ δώσει ὁ Φώτης Κόντογλου, τὸν ὁποῖο τόσο συχνὰ ἀναφέρουν οἱ ἴδιοι οἱ Ἐπίσκοποι ὡς ὑπόδειγμα Ὀρθοδόξου:

Γιατὶ δὲν διαφυλάξατε καὶ σὲ ποιόν βωμὸ θυσιάσατε τὴν ὀρθότητα, τὴν συνέπεια, τὴν ἀκρίβεια τῆς Πίστεως, τὴν περιχαράκωση, τὴν περιθρίγκωση, τὴν ἀστασίαστο ἄρνηση, τὴν ὁμολογία, τὴν θυσιαστικὴ αὐταπάρνηση (λέξεις ποὺ συχνὰ χρησιμοποιεῖ τὸ στόμα σας, ἀλλὰ ὄχι κι ἡ καρδιά σας);

Φώτης Κόντογλου: «διότι δὲν εἶσθε οἱ ποιμένες οἱ καλοί, οἱ θυσιάζοντες τὴν ζωὴν αὐτῶν ὑπὲρ τῶν προβάτων καὶ ὁδηγοῦντες αὐτὰ εἰς τοὺς εὐώδεις λειμώνας τῆς ἀθανάτου ζωῆς. Σεῖς εἶσθε οἱ μισθωτοὶ ποιμένες, καὶ κατὰ τὸ πανάγιον στόμα τοῦ Κυρίου «ὁ μισθωτὸς ποιμὴν οὐκ ἔστι ποιμήν» (Ἰω. ι’, 12). Εἶσθε μισθωτοὶ τῶν ἀρχόντων τοῦ κόσμου τούτου, διὰ τὴν δόξαν καὶ τὸν πλοῦτον τῶν ὁποίων ἐργάζεσθε. Καὶ ἅπαξ εἶσθε οἱ δοῦλοι τοιούτων κυρίων, εἶσθε ὡπλισμένοι μὲ τὰ ὅπλα τῆς βίας, μὲ τὰ ὁποῖα ἀπειλεῖτε τὰ πιστὰ πρόβατα τοῦ Χριστοῦ, διὰ νὰ τὰ ἀναγκάσητε νὰ σᾶς ἀκολουθήσουν». Πηγή: «Ἀντιπαπικά», ἐκδόσεις «Όρθοδόξου Τύπου», 1993.

Σὲ ποιόν κάλαθον τῶν ἀχρήστων ἐκσφεντονίσατε τὴν ὁμολογητικὴ καὶ ἐλεγκτική, πρὸς ἐσᾶς ἀπευθυνόμενη ἐπιστολὴ τοῦ ὁσίου γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου, ἡ ὁποία σᾶς ὑπενθύμιζε: «Δὲν ἀρκεῖ, δὲν ὠφελεῖ μόνον νὰ γνωρίζουμε τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, τὶς ἐντολές, τὰ δόγματα, τοὺς κανόνας, τὶς ἀποστολικὲς καὶ πατερικὲς παραδόσεις, ἀλλὰ καὶ νὰ φυλάττουμε αὐτές… Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, φύλακες τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας…, προσέξατε παρακαλῶ θερμῶς καὶ ἱκετεύω μετὰ δακρύων. Προβατόσχημοι λύκοι, εἰσελθόντες στὴν αὐλὴ τῶν λογικῶν προβάτων διὰ τῆς πολιτικῆς καὶ τῆς ἀντίχριστου Μασονίας, ζητοῦν νὰ καταργήσουν τὰ διατεταγμένα ἀπὸ τοὺς πανσόφους Ἁγίους Ἀποστόλους καὶ τοὺς θεοφόρους Ἁγίους Πατέρας, καὶ νὰ ἐξευρωπαΐσουν, ἐκλατινίσουν και ἐκμοντερνίσουν. Αὐτούς καὶ ὅλους τοὺς καταφρονητὰς τῶν Ἀποστολικῶν καὶ Πατερικῶν Παραδόσεων, νὰ ἀποβάλετε ὡς λοιμώδεις λύκους ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, γιὰ νὰ μὴ καταστήσουν αὐτὴν αἱρετική, πανθεϊστικὴ και παναιρετικὴ μὲ ὅσα ξένα καὶ αἱρετικὰ ἐπιδιώκουν νὰ εἰσαγάγουν… διώξατε τοὺς λύκους. Ἐκείνους ποὺ λέγουν καὶ πράττουν παρὰ τὰ διατεταγμένα, συστήσατε εἰς αὐτοὺς μετάνοια… Ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ πολλοὺς ἐργάτες, ὄχι χλιαροὺς καὶ φιλοσώματους, ἀλλ” ἀληθινούς, μὲ πίστη καὶ ζῆλο, αὐταπάρνηση καὶ ἀγάπη ὁλόψυχο πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὸν ἄνθρωπο»;

Φώτης Κόντογλου: «διότι δὲν εἶσθε ποιμένες καλοί, μισθωτὸς ποιμὴν οὐκ ἔστι ποιμήν, εἶσθε οἱ μισθωτοὶ ποιμένες, ὡπλισμένοι μὲ τὰ ὅπλα τῆς βίας».

Σὲ ποιά ἱερατικὴ συνεδρίαση ἀκυρώσατε τοὺς Παύλειους λόγους «ἀντεχόμενον τοῦ κατὰ τὴν διδαχὴν πιστοῦ λόγου, ἵνα δυνατὸς ᾖ καὶ παρακαλεῖν ἐν τῇ διδασκαλίᾳ τῇ ὑγιαινούσῃ καὶ τοὺς ἀντιλέγοντας ἐλέγχειν» (Τίτ. 1,9) καὶ «τίς οὖν μοί ἐστιν ὁ μισθός; ἵνα εὐαγγελιζόμενος ἀδάπανον θήσω τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸ μὴ καταχρήσασθαι τῇ ἐξουσίᾳ μου ἐν τῷ εὐαγγελίῳ» (Α’ Κορ. 9,18);

Φώτης Κόντογλου: «διότι δὲν εἶσθε ποιμένες καλοί, μισθωτὸς ποιμὴν οὐκ ἔστι ποιμήν, εἶσθε οἱ μισθωτοὶ ποιμένες, ὡπλισμένοι μὲ τὰ ὅπλα τῆς βίας».

Σὲ ποιά κρυφὴ συμφωνία σβήσατε ἀπὸ τὴν μνήμη σας τὶς ἐντολὲς τῆς Ἀποκαλύψεως ποὺ ἀπευθύνονται σὲἘπισκόπους:

Γίνου πιστός ἄχρι θανάτου (Ἀποκ. β΄10). Γίνου γρηγορών, καὶ στήριξον τὰ λοιπά, ἃ ἔμελλον ἀποθανεῖν οὐ γὰρ εὕρηκά σου τὰ ἔργα πεπληρωμένα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ μου. Μνημόνευε οὖν πὼς εἴληφας καὶ ἤκουσας, καὶ τήρει καὶ μετανόησον (γ΄ 1-3). Κράτει ὃ ἔχεις, ἵνα μηδεὶς λάβη τὸν στέφανόν σου (γ΄ 11). Οὕτως ὅτι χλιαρός εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι (γ΄ 15, 19);

Φώτης Κόντογλου: «διότι δὲν εἶσθε ποιμένες καλοί, μισθωτὸς ποιμὴν οὐκ ἔστι ποιμήν, εἶσθε οἱ μισθωτοὶ ποιμένες, ὡπλισμένοι μὲ τὰ ὅπλα τῆς βίας».

Σὲ ποιό πανηγυρικὸ συλλείτουργο παρανοήσατε τὸν λόγο τοῦ ἁγίου Εἰρηναίου Λουγδούνου: «Οἱ τῆς Ἐκκλησίας προϊστάμενοι, οἷς ἅπας ὁ κόσμος ἐμπεπίστευται, φυλάττουσιν ἀγρύπνως τὴν ἀποστολικήν παράδοσιν μαρτυροῦντες ἡμῖν ὅτι πάντες τηροῦσι μίαν καὶ τὴν αὐτήν πίστιν» (Κατὰ Αἱρέσεων V, 20, 1);

Φώτης Κόντογλου: «διότι δὲν εἶσθε ποιμένες καλοί, μισθωτὸς ποιμὴν οὐκ ἔστι ποιμήν, εἶσθε οἱ μισθωτοὶ ποιμένες, ὡπλισμένοι μὲ τὰ ὅπλα τῆς βίας».

Σὲ ποιά ἐκλογὴ Ἐπισκόπου ἀποκρύψατε, διαγράψατε, παραγράψατε, ἐξοβελίσατε, διακωμωδήσατε τὸ διδαχτικὸ συμπέρασμα τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου: «Δὲν καταλαμβάνομεν τὴν ἐξουσία διὰ τὴν προστασία τῶν ἀδελφῶν, ἀλλὰ διὰ τὴν δόξαν καὶ τὴν ἀνάπαυσιν. Διότι ἂν γνώριζες ὅτι ὁ Ἐπίσκοπος ὀφείλει νὰ φροντίζῃ περὶ πάντων βαστάζων ὅλων τὰ βάρη, ὅτι διὰ μὲν τοὺς ἄλλους ὅταν ὀργίζωνται ὑπάρχει συγγνώμη, δι’ αὐτὸν δὲ καθόλου, ὅτι διὰ τοὺς ἄλλους ὅταν ἁμαρτάνουν ὑπάρχει πολλὴ προσευχὴ διὰ συγγνώμην, δι’ αὐτὸν δὲ καθόλου, δὲν θὰ ἔσπευδες πρὸς τὴν ἐξουσία. (Ἅπαντα Χρυσοστόμου, τόμος 76, ὑπόμνημα εἰς τὰς Πράξεις, ὁμιλία γ΄);

Φώτης Κόντογλου: «διότι δὲν εἶσθε ποιμένες καλοί, μισθωτὸς ποιμὴν οὐκ ἔστι ποιμήν, εἶσθε οἱ μισθωτοὶ ποιμένες, ὁπλισμένοι μὲ τὰ ὅπλα τῆς βίας».

«Τὰ λόγια μου δὲν ἀπευθύνονται πρὸς πάντας, ἀλλὰ πρὸς τοὺς ἐπιθυμοῦντας ἐξουσίαν» (Ἰ. Χρυσόστομος, ὑπόμνημα εἰς τὰς Πράξεις, ὁμιλία γ΄).

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου, Κλασσικὸς Φιλόλογος, Ἱστορικός.

ΠΗΓΗ:.pentapostagma.gr